Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quare ad ea primum, si videtur; Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Id est enim, de quo quaerimus.

Sed fortuna fortis;: Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Bork: Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Bork: Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Hic ambiguo ludimur.: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
At certe gravius.: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Bork: Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Quoniamque non dubium est quin in iis, quae media dicimus,
sit aliud sumendum, aliud reiciendum, quicquid ita fit aut
dicitur, omne officio continetur.

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae
delectari.

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Quis est tam dissimile homini. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Duo Reges: constructio interrete. Inde igitur, inquit, ordiendum est. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset.

Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;
Dat enim intervalla et relaxat.

Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?